Princesse de l'oubli

22 & 23.2.16
Κάπου μεσάνυχτα,
μισάνοιχτα τα μάτια,
μισογεμάτα και άδεια.
Κάπου μεσάνυχτα, 
αμυχές αμήχανες στο πάπλωμα.
Η άκρη μου και οι άκρες μου στο πάτωμα.
Το δάγκωμα της ύαινας νόμιζες είναι φίλημα;
Αιμοδιψή σαγόνια που νόμιζες είναι χείλη
μα ήμουν εγώ και είμαι εγώ η ύαινα,
σίγουρος πλέον για τον ποιον θα σκοτώσω στο δείλι μας.
Σου πα τραβήξου από τα χείλη μας.
Ευθυγραμμίστηκαν ο ήλιος, η γη και η σελήνη μας.
Μπροστά στην όψη της παλίρροιας, 
ή σε σπάνε ή σπας εσύ τα κύματα.
Τα γαμημένα ποιήματα που έγραψες για χάρη μου 
κάψτα!
και πέτα στον ωκεανό την στάχτη μου.
χαλάλι μου,
είπα χαλάλι μου.
Γιατί οι μάγισσες μου μοιάζουνε αγάπη μου...

Είμαι η πριγκίπισσα της λήθης. 
Τι θέλεις;
Μην με ακουμπάς!
Θα γίνεις λίθος και το ξέρεις.
Είμαι η πριγκίπισσα της λήθης.
Ωραία;
Τώρα που το άκουσες 
κάψε με στην προκυμαία σου...

...είμαι οι σπασμοί και οι ωδές που δεν θα αγγίξεις,
είμαι τα λάθη μου και οι σπασμωδικές κινήσεις.
Είμαι η πριγκίπισσα της λήθης.
τέλος.
βάζω φωτιά στο παλάτι μου.
Μύσις!
Σπάω τα βλέφαρά μου,
σπάω τα χείλη μου,
σπάω τα φώτα για να ανάψω το φιτίλι μου.
πάνω στη μνήμη μου 
στήνω το κυνήγι μου
μια μάγισσα που καίει τη μάγισσα για τη γαλήνη μου
Καλημέρα. 
λιγο μωβ. 
και λίγη πίκρα..
Έψαχνα τον Β., μα δεν τον βρήκα,
χάθηκε ε΄παν...
Μα δεν τον ψάξανε ποτέ γιατί δεν χώραγε πλέον στην αλφαβήτα τους.
Η πυρά κι ο ανθός είναι κομμάτι μου,
μπερδεύτηκες και μου είπες να ανθίσω από τη στάχτη μου.
Ξεχάστηκες;
σου πα οι μάγισσες...
οι μάγισσες μου μοιάζουνε αγάπη μου...

23.5.16
ποιον κόσμο;
εδώ παλεύουμε να αλλάξουμε τον εαυτό μας μόνο.
θα αλλάξουμε...
μια τελευταία ανάσα θα πάρουμε...
και τότε ωκεανέ μου θα ρεφάρουμε.

ηχογραφήθηκε 23.6.16
|μύσις|