Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

οι δικοί μου beatles.



τέλη Φλεβάρη
μεσημεράκι
περίπου ιερά και θηβών

ένα κοφτό χαμόγελο από τη γη των κολασμένων

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

ωκεανός.




"Ξέρεις ποιο είναι το ωραίο εδώ; Κοίτα: Εμείς περπατάμε, αφήνουμε τόσα ίχνη στην άμμο, κι αυτά μένουν εκεί, ακριβή, τακτοποιημένα. Αύριο όμως θα σηκωθείς, θα κοιτάξεις αυτή τη μεγάλη παραλία και δεν θα υπάρχει πια τίποτα, ούτε ένα ίχνος, ούτε ένα σημάδι οποιοδήποτε, τίποτα. Η θάλασσα σβήνει τη νύχτα. Η παλίρροια κρύβει, λες και δεν πέρασε ποτέ κανείς, λες και εμείς δεν υπήρξαμε ποτέ. Αν υπάρχει ένα μέρος στον κόσμο όπου μπορείς να σκεφτείς ότι είσαι τίποτα, αυτό το μέρος είναι εδώ. Δεν είναι πλέον γη, δεν είναι ακόμα θάλασσα. Δεν είναι ψεύτικη ζωή, δεν είναι αληθινή ζωή. Είναι χρόνος, χρόνος που περνάει. Αυτό είναι όλο.

Θα ήταν ένα τέλειο καταφύγιο. Αόρατοι από κάθε εχθρό. Αιωρούμενοι. Λευκοί σαν τους πίνακες του Πλασσόν. Ανεπαίσθητοι ακόμα και για τον εαυτό μας. Υπάρχει όμως κάτι που ραγίζει αυτό το καθαρτήριο. Και είναι κάτι από το οποίο δεν μπορείς να το σκάσεις: η θάλασσα. Η θάλασσα μαγεύει, η θάλασσα σκοτώνει, συγκινεί, τρομάζει, σε κάνει και να γελάς καμιά φορά, εξαφανίζεται, κάθε τόσο μασκαρεύεται σε λίμνη ή σκαρώνει καταιγίδες, καταβροχθίζει πλοία, χαρίζει πλούτη, δε δίνει απαντήσεις, είναι σοφή, είναι γλυκιά, είναι ισχυρή, είναι απρόβλεπτη. Αλλά κυρίως, η θάλασσα σε καλεί."

Αλεσσάντρο Μπαρίκκο, Ωκεανός


...